De Sint-Maartenkerk
Een moment vol geschiedenis in een 12e-eeuwse kerk
De Sint-Maartenkerk is een beschermd gebouw met een bolvormige klokkentoren en sporen van erfgoed uit de middeleeuwen. Een bezoek aan deze kerk laat zien hoe belangrijk ons erfgoed is geweest door de generaties heen.
In de voetsporen van onze ouders, grootouders ...
Aan de voet van de klokkentoren is de ingang, een grote houten deur die rood gekleurd is, met op de grond stenen die door de vele passages zijn uitgesleten. In feite herinnert deze ingang ons aan het komen en gaan van vele generaties die naar de kerk kwamen voor een doop, een begrafenis of gewoon om de dienst bij te wonen.
Zodra je het gebouw betreedt, wordt je blik getrokken naar het koor, het laatste zichtbare element van de vroegromaanse kerk die dateert uit de 12e eeuw. Je kunt je de veranderingen in de kerk door de eeuwen heen voorstellen: de bouw van het schip met de zuilen en kapitelen in romaanse stijl van de 13e eeuw, de bouw van de toren en het gewelf in de 16e eeuw, en de renovatie van het gebouw in de 18e eeuw.
Deze details kun je pas waarderen als je de tijd neemt om elke ruimte te observeren. En ze zijn erg verrassend, vooral als je je in de schoenen plaatst van de mensen die ze ontworpen hebben.
Zoveel details van ons erfgoed om te ontdekken
De kerk zit vol kleine schatten die je gaandeweg ontdekt, bijvoorbeeld de gebrandschilderde ramen in het middenschip. Ze zijn allemaal verschillend en vertellen stuk voor stuk een ander verhaal dat verband houdt met de beloften van het heilig hart.
Een ander opmerkelijk detail is de grafsteen die aan de muur hangt en in enig detail het verhaal van Jehan Jamet met zijn vrouw en 6 kinderen toont. Jehan was een pottenbakker in Merbes-le-Château in het begin van de 15e eeuw. De steen toont hoe de familie zich presenteert aan de Maagd en herinnert ook aan de geschiedenis van Merbes-le-Château, dat ooit Merbes-Poteries heette en bekendstond om zijn vele ambachtslieden.
Het is leuk om het standbeeld te vinden van Sint-Maarten, patroonheilige van hoefsmeden, bedelaars en politieagenten. Kun je ontdekken waarom Maarten bekendstaat als degene die slechts de helft van zijn jas gaf?
Het verhaal van een heilige die in het water springt
Nog een anekdote vol geschiedenis: het grote houten beeld van de "God van het medelijden". Het doet denken aan de Franse revolutie. In die tijd werden kerken geplunderd en de Sint-Maartenkerk was geen uitzondering.
De dorpelingen besloten het kerkmeubilair te verbergen, maar dit beroemde beeld was veel te groot om in een huis te passen. Ze vonden echter een bijzondere schuilplaats: de Samber. In de wetenschap dat eikenhout waterdicht is, gooiden ze het beeld in de rivier. Wanneer de situatie weer rustiger werd, visten ze het beeld uit het water. Het was goed bewaard gebleven, maar het hoofd was verdwenen. Er werd dus een nieuw hoofd gemaakt.
Uiteindelijk herinnert elk detail van deze kerk aan het belang van ons erfgoed, en aan alles wat het vertelt over onze geschiedenis.
